شعری ازطرف عمو(عمورسول)عموشاهزاده کوچولو(آقاآریا)به مناسبت تولدشاهزاده کوچولو(آقاآریا)
اعملوال داودشکراوقلیل من عبادی الشکور
منت خدای راعزوجل که طاعتش موجب قربت است وبه شکراندرش مزیدنعمت هرنفسی که فرومی رود ممدحیات است وچون برمی آیدمفرح ذات(سعدی)
مراسله ی زیربه جهت تولدآریای عزیزنسل سوم ذکورمرحوم حاج احمدسلطان بایزیدی توسط حاج عبدالرسول سلطان بایزیدی قلمی گردیدبه تاریخ 17/9/1392شمسی و5صفر1435
ای کودک دردانه ما
چراغ تابناک خانه ما
بگوعموچطوره حال سرکار
صفاآورده ای مشتاق دیدار
عموجان منتی برمانهادی
که پابردیده ماهانهادی
عموگفتم دراینجا پا نگذار
عنان مرکب خودرانگه دار
دراین سامان به غیرازشوروشرنیست
شرافت جزبه دست سیم وزرنیست
شرف،مردانگی،انسانیت اینجاخریداری ندارد
عاطفه،دوستی،یکرنگی،دستگیری،بازاری ندارد
همه داد و د د یک سردوگوشند
همه گندم نمای جوفروشند
عبادت هاهمه توخالی وپوچ
صفا،راستگویی پوچ درپوچ
جوانمردان تهی دست وتهی پا
لثیمان رابساط عیش برپا
نصیحت ها تورابسیارکردم
مواعظ رابسی تکرارکردم
که اینجاپامنه کارت خراب است
ببین دریای دنیاراسراب است
چراحرف عمورانشنیدی
زحوران بهشتی پا کشیدی
قدم راازعدم اینسو نهادی
به گند آباد دنیا پا نهادی
به کیش من بسی بیداد کردی
که عزم این خراب آبادکردی
بگذریم
دگراکنون روانبودملامت
مبارک مقدمت جانت سلامت
توهم مانندماماموربودی
دراین آمدشدن معذوربودی
کنون دارم نصیحت های چندی
بیابشنوزعموپندی
نخستین آنکه با یاد خدا باش
زراه دشمنان حق جدا باش
بدان راه خدا تنها زبان نیست
دراین ره ریاکاران نشان نیست
خداجوباخداگوفرق دارد
حقیقت باهیاهوفرق دارد
خداگوحاجی مردم فریب است
خداجومومن حسرت نصیب است
خداگوبهرزرخواهان حق است
اگربی زرشودازپایه لق است
خداجو راهوای سیم وزرنیست
بجزفکرخدا فکردگر نیست
(پسرم)
مروهرگز ره ناپاک مردان
زناپاکان همیشه روبگردان
اگرچه عیب باشدراستگویی
ولی خواهم جزاین راهی نپوئی
اگرچه دزدکارش روبراه است
ولی دزدی به کیش ماگناه است
اگردستت تهی شددل قوی دار
براه رشوه خواران پای مگذار
مکن دست نیازسوی اقوام
که پات هم بشکنندوالله اقوام
آریایم هوش خودراتیزترکن
زابلیسان آدم روحذرکن
توبابعدازاین مهربان باش
روان باباوبابابزرگ باش
بودچشم امیدمابه دستت
ایل بایزید فدای چشم مستت
دلم خواهدکه بینم شادکامت
بشیندمرغ خوشبختی به بامت
تورابابا،آریانام کرده
توراباروشنی هم گام کرده
خداراازسرجان بندگی کن
به نیروی خدارخشندگی کن
مده ازدست رسم مهربانی
که تو آریایی،آریایی،آریایی
دلم خواهدکه رنج وغم نبینی
بجزآسودگی همدم نبینی
راستی
آریایم جای بابااحمدهم خالی
عمویت جای اوتورافدائی
اوهم درآن جهان داردهیاهو
حسینم مبارک باشدت این بره آهو
دوباره گویمت این پند درگوش
اقوام بابایت نشه فراموش